Ryzyko działalności biznesowej polskich i niemieckich przedsiębiorców w kontekście uregulowań niemieckiego prawa upadłościowego

Abstract

Celem artykułu jest przedstawienie, w jaki sposób niemieckie prawo upadłościowe może wpłynąć na ryzyko prowadzenia biznesu pomiędzy polskimi, a niemieckimi przedsiębiorcami. W szczególności problem ten jest istotny w kontekście nowego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady Unii Europejskiej w sprawie postępowania upadłościowego. Przeprowadzono przegląd uregulowań prawnych i innych źródeł wtórnych opracowanych przez Stowarzyszenie Syndyków Niemieckich oraz innych publikacji pozwalających na pogłębienie znajomości zjawiska oraz jego analizę krytyczną. W artykule wykorzystano także dane statystyczne, pochodzące z Głównego Urzędu Statystycznego i Bundesamtu, które pozwoliły na przybliżenie i zobrazowanie przedstawionego problemu. Ryzyko zwrotu spłaconych wierzytelności w Niemczech jest realnym zagrożeniem dla polskich przedsiębiorców. Należy je uwzględnić w swojej strategii wejścia na rynek zachodnich sąsiadów. W przypadku większych kwot zwrotu mogą one zagrozić funkcjonowaniu małych i średnich firm poprzez utratę płynności, a w skrajnych przypadkach doprowadzić do ich bankructwa. Od wejścia w życie nowego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady Unii Europejskiej sąd właściwy do wszczęcia postępowania upadłościowego na terenie Unii Europejskiej określa główny ośrodek podstawowej działalności (COMI). Należy zwrócić uwagę, gdzie znajduje się ten ośrodek w przypadku zagranicznego partnera, by wiedzieć, jakie jest właściwe prawo upadłościowe kontrahenta.

Keywords

ryzyko prawne, zwrot wierzytelności, masa upadłości, syndyk, Niemcy

References

1. Atradius. (2017). Barometr praktyk płatniczych. Pobrane z: https://atradius.pl/reports/payment-practices-barometer-poland-2017.html.
2. Budzyński, W. (2016). Eksport w przedsiębiorstwie. Wejście na rynek i realizacja transakcji zagranicznej. Warszawa: Poltext.
3. Gątarek, D., Maksymiuk, R., Krysiak, M., Witkowski, Ł. (2001). Nowoczesne metody zarządzania ryzykiem finansowym. Warszawa: WIG-Press.
4. Główny Urząd Statystyczny. (2016). Eksport towarów i usług według krajów. Pobrane z: http://swaid.stat. gov.pl/HandelZagraniczny_dashboards/Raporty_predefiniowane/RAP_DBD_HZ_4.aspx2.
5. Federalne Ministerstwo Sprawiedliwości i Ochrony Konsumentów. (1998). Rozporządzenie w sprawie wynagrodzeń w związku z niewypłacalnością. Artykuł 2. Pobrane z: https://www.gesetze-im-internet.de/insvv/BJNR220500998.html.
6. Federalne Ministerstwo Sprawiedliwości i Ochrony Konsumentów. (1994a). Ustawa o Upadłości. Artykuł 133. Pobrane z: https://www.gesetze-im-internet.de/inso/__133.html.
7. Federalne Ministerstwo Sprawiedliwości i Ochrony Konsumentów. (1994b). Ustawa o Upadłości. Artykuł 17. Pobrane z: https://www.gesetze-im-internet.de/inso/__17.html.
8. Federalne Ministerstwo Sprawiedliwości i Ochrony Konsumentów. (1994c) Ustawa o Upadłości. Artykuł 129. Pobrane z: https://www.gesetze-im-internet.de/inso/__129.html.
9. Fedederalny Trybunał Sprawiedliwości. (2009). Wyrok sądu najwyższego z dnia 29 października 2009r. (IX ZR173/07). Pobrane z: http://juris.bundesgerichtshof.de/cgibin/rechtsprechung/document.py?Gericht= bgh&Art=en &Datum=Aktuell&Sort=12288&Seite=1&nr=49722&pos=36&anz=573&Blank=1.pdf.
10. Fudaliński, J. (2015). Risk Taking Propensity and Firm Internationalisation Process. Entrepreneurial Business and Economics Review, 3(2), 85-104. https://doi.org/10.15678/EBER.2015.030207
11. Hadyniak, B. (2010). O niepewności, potrzebach i ryzyku. W: J. Monkiewicz, L. Gąsiorkiewicz (red.), Zarządzanie ryzykiemdziałalności organizacji (s. 13-29). Warszawa: C.H. Beck.
12. Bundesverband Credit Management (BvCM) e.V. (2014). Insolvenzanfechtung: BvCM-Umfrage bestätigt dringendenReformbedarf. Pobrane z: http://www.creditmanager.de/bvcmaktuell/pressemitteilungen/item/818insolvenzanfechtung-bvcm-umfrage-bestaetigtdringenden-reformbedarf.
13. Jajuga, K. (2007). Zarządzanie ryzykiem. Warszawa: PWN.
14. Kaczmarek, T.T. (2012). Zarządzanie ryzykiem w handlu międzynarodowym. Warszawa: Difin.
15. Kaczmarek, T.T., Królak-Werwińska, J. (2008). Handel międzynarodowy Zarządzanie ryzykiem. Rozliczenia finansowe.Warszawa: Oficyna a Wolters Kulwer business.
16. Kaczmarek, T.T. (2005). Ryzyko i zarządzanie ryzykiem. Ujęcie interdyscyplinarne. Warszawa: Difin.
17. Kaczmarek, T.T. (1999). Zarządzanie ryzykiem handlowym i finansowym dla praktyków. Gdańsk: ODDK.
18. Kaczmarek, T.T. (2010). Zarządzanie ryzykiem. Ujęcie interdyscyplinarne. Warszawa: Difin.
19. Kondratowicz, I., Ziółek, A. (2017). Trudniej uciec z upadłością za granicę. Pobrane z:http://serwisy.gazetaprawna.pl/msp/artykuly/1056923,upadlosc-firmy.html.
20. Krawczyk, A. (2017). Niemieckie przepisy zmienione, ale polskich przedsiębiorców i tak nie chronią, jak trzeba. Pobrane z: http://serwisy.gazetaprawna.pl/msp/artykuly/1066809.niemieckie-przepisy-zmienione-ale-polskich-przedsiebiorcow-i-tak-nie-chronia-jak-trzeba.html.
21. Kwiecień, I. (2010). Ubezpieczenia w zarządzaniu ryzykiem działalności gospodarczej. Warszawa: C.H. Beck.
22. Locke, S. (2015). Wie ein Blitz aus heiterem Himmel. Pobrane z: http://www.faz.net/aktuell/wirtschaft/insolvenzanfechtung-wie-ein-blitz-aus-heiterem-himmel-13732802.html.
23. Nahotko, S. (2001). Ryzyko ekonomiczne w działalności gospodarczej. Bydgoszcz: Opo.
24. Narodowy Bank Polski. (2015). Zagraniczne inwestycje bezpośrednie w Polsce i polskie inwestycje bezpośrednie za granicą w2014 roku. Pobrane z: https://www.nbp.pl/publikacje/ib_raporty/raport_ib_2014.pdf.
25. Parlament Europejski i Rada (UE). (2015). Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/848. Pobrane z:http://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/?uri=CELEX%3A32015R0848.
26. Pera, J. (2017). An enterprise’s financial stability and its sustainable growth. A risk-based perspective. International Entrepreneurship | Przedsiębiorczość Międzynarodowa, 3(2), 49-62. https://doi.org/10.15678/PM.2017.0302.04
27. Skulski, P. (2002). Ryzyko w handlu zagranicznym. W: J. Rymarczyk (red.), Handel zagraniczny. Organizacja i technika (s. 262-267). Warszawa: PWE.
28. Statystyki Bundesamtu. Insolvenzen. Pobrane z: https://www.destatis.de/DE/ZahlenFakten/
29. Indikatoren/LangeReihen/Insolvenzen/lrins01.html.
30. Stowarzyszenie Syndyków Niemieckich. (2015). Kennzahlen in der Insolvenz. Pobrane z: http://www.vid.de/wpcontent/uploads/2016/09/vid-fact-sheet-1-2015.pdf.