Możliwości rozwoju polskiego eksportu produktów rolno-spożywczych do Indii w kontekście nowej bilateralnej umowy o współpracy w dziedzinie rolnictwa

Abstract

Polscy eksporterzy produktów rolno-spożywczych wykazują rosnące zainteresowanie ekspansją na rynki pozaunijne, w tym również na rynek indyjski. Celem artykułu jest zidentyfikowanie uwarunkowań i czynników rozwoju polskiego eksportu produktów rolno-spożywczych do Indii, ze szczególnym uwzględnieniem ustaleń podpisanej w kwietniu 2017 r. polsko-indyjskiej umowy sektorowej o współpracy w dziedzinie rolnictwa. Badania oparte na studiach literaturowych i analizie aktów prawnych oraz danych statystycznych z bazy WITS-Comtrade wykazały, że Indie, mimo odległości geograficznej i kulturowej oraz nadal wysokiego protekcjonizmu handlowego, są rynkiem perspektywicznym dla polskich eksporterów artykułów rolnych i żywności. Obecna pozycja polskich firm jest jednak wciąż niestabilna, a poziom eksportu rolno-spożywczego – niski, choć cechuje go stosunkowo wysokie tempo wzrostu. Podpisanie dwustronnej umowy o współpracy w dziedzinie rolnictwa może ułatwić pokonanie barier w dostępie do rynku indyjskiego, m.in. poprzez wymianę informacji o sytuacji rynkowej i rozwiązaniach prawno-systemowych dotyczących rynków rolnych, współpracę w dziedzinie marketingu i promocji oraz podejmowanie dwustronnych inicjatyw na rzecz rozwoju bilateralnego handlu. Ocena efektów tej umowy będzie wymagała jednak przeprowadzenia dalszych badań naukowych, gdyż obecnie podejmowane są dopiero pierwsze działania w ramach tej współpracy. Przyszłe kierunki badań i analiz powinny również uwzględniać wiele dodatkowych czynników, które mogą istotnie zmienić warunki handlu z partnerem indyjskim, takich jak m.in. wyniki prowadzonych obecnie negocjacji porozumienia o wolnym handlu między UE a Indiami.